بقاع امامزاده احمد و حوا خاتون در روستای موت آباد، ۱۲ کیلومتری تشریفات ترحیم مشهد شمال شهر اراک جای دارد. ساختمان حرم امامزاده احمد و حوا خاتون ، بنایی قشنگ، دیرین و ارثیه از عصر صفویه میباشد که بافت مهم خویش را محافظت کرده و با وجود تعمیراتی که در آن انجام یافته، از در بین نرفته میباشد. بقاع امامزاده احمد و حوا خاتون ، متشکل از دو نصیب میباشد. بخش ابتدا، مقبره امامزاده حوّا خاتون میباشد که گنبد آن نادر خیز و یک پوش میباشد. و فضای دوم، مرتبط با شاهزاده احمد میباشد که گنبد آن مخروطی بلند ۱۲ شکاف دو پوش میباشد و روی آجرهای آن تزیینات ترصیع کاری به شکل نقوش هندسی با کاشی های فیروزهای و لاجوردی و سپید رنگ به عمل رفته میباشد. موت آباد یکی مرکزها سابق در بافت قدیم فراهان محسوب میگردد و حرم امامزاده احمد و حوا خاتون اثری میباشد از قبلی های بدور که به حیث میرسد مرتبط با سال های ۴۰۰ و ۵۰۰ ه. ق است
در سال ۱۳۸۴ هـ . ش بوسیله ردیف آهنی، گنبد بقاع استحکام یافته میباشد. در فضای پایین گنبد، ازاره سنگی جای دارد ودر نصیب ذیل گنبد شمسهای به رنگ قهوه ای، رنگ زرد و آبیرنگ نقش شده و بدور گنبد، نقشهای دایرهای و در نزدیکی با رنگ های آبیرنگ و رنگ زرد تزیین گردیدهاست.
سابق ترین سنگ نوشته روی دیوار مقبره، متعلّق به قرن ششم هجری میباشد. اتاق آرامگاهی بقاع به شکل هشت ضلعی و دارنده یک فضای چهار صفه ای میباشد که دارنده چهار طاق بسیار عمیق میباشد. ایوان مهم و گذر مقبره از جانب جنوب میباشد و دو اتاق خواجه نشین متعلّق به عصر قاجاریّه به آن افزوده گردیده است. فرصت تشکیل داد این سازه را در بین سال های ۶۷۰ و ۶۸۰ هـ . ق تقریب زده اند؛ ولی روی یک کدام از سنگ نوشته ها تاریخ ۴۸۷ هـ . ق تصویب میباشد. کنار حرم، مسجد نسبتاً بزرگی جایدارد که دارنده خشت کاری و با کاشی های فیروزهای ترصیع بندی گردیده است.
در قبل روی قبر، صندوق چوبی نفیسی قرار داشت که در تاثیر افتادن شمع و حریق دریافت کردن آن نابود شد و حدود پنجاه سال قبلی، بارگاه فلزی مشبّکی با نقوش هندسی درست شده و روی مرقد نصب بود که در سالیان اخیر مکان آن را با بارگاه طلایی رنگ عوض نمودهاند.