امامزاده سيد ناصرالدين طهران ، از نوادگان تشریفات ترحیم مشهد محمد بن علی پیشوای پنجم شیعه‌ها میباشد. معماری این سازه مرتبط با زمان صفوی – زمان قاجار میباشد و در طهران، ضلع غربی خیابان خیام، در میان ۱۵ خرداد ماه و میدان محمدیه واقع گردیده و این تاثیر در تاریخ ۱۷ خرداد ماه ۱۳۷۹ با شمارهٔ تصویب ۲۶۸۳ به‌تیتر یکی‌از اثر ها ملی جمهوری اسلامی ایران به تصویب رسیده میباشد.
حرم امامزاده سید نصرالدین در ضلع غربی خیابان خیام و نرسیده به چهارراه گلوبندک جای‌دارد. این حرم به قصه منسوب به مدفن سید نصرالدین از نوادگان امام محمد باقر و در احادیث دیگر وابسته به سیدناصرالدین از نوادگان امام زین‌العابدین می باشد.
بقاع اين امامزاده با مساحت ۵۰۰ متر مربع دربرگیرنده صحن و بنايي هشت ضلعي میباشد. بخشي از صحن بقاع سابق الذکر در طرح تعريض خيابان، ازبين رفته میباشد. کتيبه اي قديمي بر روي قطعه چوبي بالاي ضريح جديد جای دارد که مي رساند حاجي ميرزا تقي طهراني در سال ۹۹۳ هـ. باني ضريح قديمي بوده و مدرس قطب الدين بن سيف طرشتي آن را ساخته و امروزه به جز کتيبه سابق الذکر چيزي از ضريح قديمي باقي نمانده میباشد.
به لحاظ مي برسد که اين مقبره با پلان هشت ضلعی از اثر ها قرن نهم هجری باشد و طبق کتيبه های جان دار در سالهاي ۱۳۱۰ و ۱۳۱۱ هـ. که اواخر سلطنت ناصر الدين فرمانروا قاجار بوده، رواق، صحن ، آيينه کاری و کاشيکاری های آن به فرمان خانم منير السلطنه، مامان کامران ميرزا اعمال گرفته میباشد.
در طول تاسیس خيابان خيام صحن وسيع و کاشيکاری اين حرم و درخت کهنسال آن از ميان رفت و اينک فقط بخش کوچکی از صحن گذشته در جلوی ايوان مقبره باقیمانده میباشد. مقبره سابق الذکر به شماره ۲۶۸۳ جزو اثرها ملی تصویب شد‌ه‌است.
امامزاده سيد ناصرالدين طهران ، از نوادگان تشریفات ترحیم مشهد محمد بن علی پیشوای پنجم شیعه‌ها میباشد. معماری این سازه مرتبط با زمان صفوی – زمان قاجار میباشد و در طهران، ضلع غربی خیابان خیام، در میان ۱۵ خرداد ماه و میدان محمدیه واقع گردیده و این تاثیر در تاریخ ۱۷ خرداد ماه ۱۳۷۹ با شمارهٔ تصویب ۲۶۸۳ به‌تیتر یکی‌از اثر ها ملی جمهوری اسلامی ایران به تصویب رسیده میباشد.
حرم امامزاده سید نصرالدین در ضلع غربی خیابان خیام و نرسیده به چهارراه گلوبندک جای‌دارد. این حرم به قصه منسوب به مدفن سید نصرالدین از نوادگان امام محمد باقر و در احادیث دیگر وابسته به سیدناصرالدین از نوادگان امام زین‌العابدین می باشد.
بقاع اين امامزاده با مساحت ۵۰۰ متر مربع دربرگیرنده صحن و بنايي هشت ضلعي میباشد. بخشي از صحن بقاع سابق الذکر در طرح تعريض خيابان، ازبين رفته میباشد. کتيبه اي قديمي بر روي قطعه چوبي بالاي ضريح جديد جای دارد که مي رساند حاجي ميرزا تقي طهراني در سال ۹۹۳ هـ. باني ضريح قديمي بوده و مدرس قطب الدين بن سيف طرشتي آن را ساخته و امروزه به جز کتيبه سابق الذکر چيزي از ضريح قديمي باقي نمانده میباشد.
به لحاظ مي برسد که اين مقبره با پلان هشت ضلعی از اثر ها قرن نهم هجری باشد و طبق کتيبه های جان دار در سالهاي ۱۳۱۰ و ۱۳۱۱ هـ. که اواخر سلطنت ناصر الدين فرمانروا قاجار بوده، رواق، صحن ، آيينه کاری و کاشيکاری های آن به فرمان خانم منير السلطنه، مامان کامران ميرزا اعمال گرفته میباشد.
در طول تاسیس خيابان خيام صحن وسيع و کاشيکاری اين حرم و درخت کهنسال آن از ميان رفت و اينک فقط بخش کوچکی از صحن گذشته در جلوی ايوان مقبره باقیمانده میباشد. مقبره سابق الذکر به شماره ۲۶۸۳ جزو اثرها ملی تصویب شد‌ه‌است.
معماری کاخ نیاوران